İki buçukta, penceredeki sokak lambası hâlâ yanıyor, telefon ekranının ışığı uyanık gözlerime vuruyor. Yüz koyun saydım, hepsi kafamda maraton koşuyor. Dönüyorum, yatak çarşafı bir yumak haline gelmiş, içimdeki karmaşık düşünceler gibi. Dünya o kadar sessiz ki kalp atışlarımı duyabiliyorum, ama uykum bir türlü uzaklaşıyor, geriye sadece ben ve bu sonsuz uzun gece kalıyor.
View Original