Küçük paralarla Hepsi içeride mi? Uyan artık.

Ana parası 1000U'dan az olanlar, en çok acele etme hatasını yaparlar. Para az diye dönüş yapamayacaklarını düşünerek, boşa harcamaya mı karar veriyorlar? Bu tamamen yanlış. Gerçekten çıkış yolu bulabilenler, küçük paraları hayat meselesi olarak görenlerdir.

Geçen yıl bir arkadaşla tanıştım, hesabında 1200U vardı, işlem arayüzünü açtığında elleri titriyordu. Neden korkuyordu? Bir adım yanlış atınca direkt sıfıra düşmekten. O zaman sadece şunu söyledim: "Kurallara göre, yavaş hızlıdır." Sonuç ne oldu? Üç ayda hesap 25.000'e yükseldi, beş ayda direkt 45.000'e. Bu süre zarfında? Hiçbir likidasyon yaşamadı.

Ona neye dayanarak?

**Birincisi, kendinize her zaman bir çıkış yolu bırakın**
1200U o bile tam olarak yatırım yapmaktan korkuyor. Diğerleri birkaç bin lira ile Hepsi içeride yapıyor, fiyatlar fırlıyor, düştüğünde ağlıyorlar, o ise parayı her şekilde saklıyor. Bu "kendini öldürmemek" için olan farkındalık, herhangi bir teknik analizden daha etkili.

**İkincisi, sadece kesinliği tüketin**
Piyasa anlaşılmaz olduğunda, gün boyu hareketsiz kalabilir. Diğerleri onun yavaşlığını alay ederken, o hayatın daha önemli olduğunu söyler. Ama trend netleşti mi? Siparişi herkesten daha kararlı verir. Anahtar, iyi giden bir şey olduğunda hemen kârı almak - ne kadar az kazanırsa kazansın, hemen cebine koyar. Küçük hesapları büyütmek, işte bu ritme bağlı.

**Üçüncüsü, kurallarla kendini kontrol et**
%2 kaybetmek mi? Hemen çık, asla geri dönüş hayali kurma. %4 kazanmak mı? Önce pozisyonu yarıya indir, kar kendi başına gitsin. Asla kayıp pozisyonunu kapatmam, asla sinirle pozisyon artırmam. Başkaları duygularıyla yönlendirilirken, o kendini kurallarla bağlıyor.

Açıkçası: Az para korkutucu değil, acele etmek tehlikeli. 1200U'dan 4.5 bine, şanslı olduğu için değil, kurallara uyduğu için geldi. Başarılı olması, zeki olduğu için değil, zekiymiş gibi davranmadığı içindir.

Pazar ne kadar karışık olursa olsun, sonunda kazanan her zaman sabırlı olanlardır. Sakin bir şekilde ilerlemek mi istiyorsun? Ritme uy yeter — geçtiğim yeterince çukur var, eksik olanın şans değil, yön olduğunu biliyorum.