Ekim'deki acımasız likidasyon zincirini hatırlıyor musun? O gün, her kaldıraçlı yatırımcıya neden üç harfin her şeyden daha önemli olduğunu hatırlattı: ADL.

Otomatik Kaldıraç Azaltma, kaydolurken göz ardı ettiğiniz soyut bir borsa özelliği değildir. Volatilite arttığında ve tasfiye motorları pozisyonları yeterince hızlı kapatamadığında, ADL, kazanan pozisyonunuzu korumak veya yok olup gitmesine tanık olmak arasındaki fark haline gelir—yanlış olduğunuz için değil, ama birinin iflas etmesi nedeniyle.

İşte aslında olanlar: Büyük platformlar, sigorta fonlarının tasfiye edilen pozisyonları karşılayamadığında ADL'yi tetikler. Eğer karşı tarafta kârlı bir işlem yapıyorsanız, pozisyonunuz zorla azaltılır veya kapatılır. Uyarı yok. Seçenek yok. Gerçekleşmemiş kazançlarınız sadece... başka birinin iflas eden hesabını karşılamak için kaybolur.

Ekim çöküşü, yüksek kaldıraçlı ortamların ne kadar kırılgan olduğunu ortaya çıkardı. Hayatta kalan trader'lar mutlaka en zeki olanlar değildi - sadece pozisyon boyutunu anladılar ve domino taşları düşmeye başladığında daha düşük kaldıraç kullandılar.

ADL'ye uğramaktan kaçınmak mı istiyorsun? 50x kaldıraç peşinde koşmayı bırak. Pozisyonları düşündüğünden daha küçük tut. Ve belki de - sadece belki - o 3x uzun pozisyon, likidite kuruduğu anda yok olabilecek 25x'lik bir şansa yatırım yapmaktan daha iyi uyumana yardımcı olacaktır.

Piyasa, karşı taraf riskinin kapıyı çaldığında tezinizi dikkate almaz.