Erken DeFi hakkında beni her zaman rahatsız eden şeylerden biri, pozisyonların izolasyonda yaşamasıydı.

Her işlem kendi marjını ayırdı, her pozisyon kendi likiditesini talep etti, her şey sert hissettiriyordu, sanki her dolar kendi küçük kutusunda hapsolmuş gibiydi.

O an, @reya_xyz'de birleşik marj hesabıyla işlem yaptığımda değişti.

Aniden, sermaye olması gerektiği gibi davrandı:
•Bir havuz, paylaşılan risk, paylaşılan esneklik.
•Bir bacağı kapatmak doğal olarak diğerini güçlendirdi.
•Boyutlandırma artık bir bulmaca değildi, sadece akıştı.

Ve likidite derinliği sayesinde, icra grafikte neredeyse hiç iz bırakmadı.

Bir şeyi açık hale getirdi:
Eski usul DeFi, sermayeyi kilitlenmiş bir şey olarak görüyordu. Reya ise onu, pozisyonlar arasında kaydırılan, uyum sağlayan ve biriken yaşayan bir kaynak olarak ele alıyor.

Farkı hissettiğinizde, geri dönmek zor.