Dürüst olmak gerekirse, kripto dünyasında gerçekten para kazanan ne kadar insan var? Çoğu insan gemiye bindiğinde büyük hayallerle başlıyor, ayrıldığında ise elleri boş kalıyor. Ben de istisna değilim - üç boğa ve ayı döngüsü sonunda, hesabım yedi haneli sayıdan hayatımın anlamını sorguladığım bir duruma düştü. Ama işte bu kanlı dersler, bana içgüdülerime aykırı birkaç hayatta kalma kuralını öğretmiş oldu.

Öncelikle para yönetiminden bahsedelim. Elinde 100.000 mi var? Sakın hepsini birden yatırma. Benim yöntemim bunu beş parçaya ayırmak, her birini bağımsız olarak yönetmek. Neden tam beş parça? Çünkü insanlar kumarbaz ruhuna sahip, parayı dağıttığında en azından dürtülerini kontrol etme şansın olur. Kart oynarken, elinde kaç tane kart kaldığını bilmelisin.

Bir de coin seçme meselesine gelelim. O birkaç kuruşluk sahte coinler, çekici görünse de aslında bir dip yok. Daha önce tüm birikimimi 0.01 dolarlık bir coine yatırdım, sonuçta proje ekibi hayalet gibi kayboldu. Şimdi sadece piyasa değeri ilk 100’de olan ve yeterli işlem hacmine sahip coinlerle ilgileniyorum. Coin seçmek, karpuz seçmeye benziyor; dışı ne kadar güzel olursa olsun, tatlı değilse boşuna.

%10 düştü, ne yapmalıyım? Panik yapmayın. Pazarın düşmesi kıyamet değil, aksine ucuz fırsatlar yakalamak için iyi bir zamandır. Ben buna "dip alım dönemi" diyorum - tıpkı mağaza indirimleri gibi, akıllı insanlar stok yapmayı bilir. Ancak önce bu coin'in kendisinin sorunlu olmadığını doğrulamak gerekir, bozuk elmayı indirimli mal zannetmeyin.

Son olarak kar alımını söyleyeyim. %10 yükseldiğinde pozisyonun beşte birini satmak, bu benim sayısız kez sıkışmaktan öğrendiğim bir şey. Tüm kazancı almak düşüncesine kapılmayın, açgözlülüğün sonucu genellikle zarara yol açar. Dağa tırmanmak gibi, zirveye ulaşmak elbette keyiflidir ama hayatta kalarak aşağı inmek gerçek beceridir.

Bu yöntem seksi değil, seni bir gecede zengin de yapmaz. Ama bu piyasada hayatta kalmak, çoğu insana karşı kazanmak demektir.