Kimsenin kabul etmek istemediği bir gerçek var: token satın almak temelde bozuk bir sistem.

Bir düşünün. Geleneksel şirketler büyük kazandığında, hissedarlar gerçekten o değeri elde eder. Hisse senedi fiyatları yükselir. Temettüler ödenir. Başarı ile ödül arasında doğrudan bir bağlantı vardır.

Ama tokenlar? Tamamen farklı bir oyun.

Sıfır. Çoğu durumda, token sahiplerine gerçekten aktarılan değer tam olarak bu kadar. Projeler ortaklıklar, kullanıcı artışı, gelir kilometre taşları hakkında duyurular yapıyor - ancak sahipler, bunların hiçbirini cüzdanlarında göremiyor. Bu kopukluk inanılmaz.

Neden böyle oluyor? Çünkü çoğu token tasarımı değer biriktirmek için oluşturulmadı. Sadece... var olmak için tasarlandılar. Çoğu zaman önemsiz olan yönetim hakları. Genellikle teorik kalan faydalar. Herkesi sulandıran staking ödülleri.

İroni oldukça acı. Bir protokol harika işler çıkarıyor olabilir - gerçek gelir, büyüyen kullanıcı sayısı, çözülen gerçek sorunlar - ve token sahipleri yine de bu pozitif gelişmelerden hiçbirini yansıtamayan tokenlar ellerinde kalıyor. Bu sırada, ekip ve erken dönem VC’ler değerlerini çoktan çıkarmış oluyor.

Bu kriptoya karşı olmakla ilgili değil. Rahatsız edici bir gerçeği kabul etmekle ilgili: mevcut haliyle token ekonomileri, sahiplerin teşviklerini proje başarısıyla nadiren uyumlu hale getiriyor. Bu değişene kadar, gerçek değer birikimi mekanizmalarına yatırım yapmak yerine sadece anlatı ticareti yapıyoruz.