Japonya'da bir mahkeme, manga telif hakkı ihlalleri nedeniyle büyük bir Web3 altyapı sağlayıcısına 3,2 milyon dolarlık bir ceza verdi. Karar, dünyanın en büyük içerik dağıtım ağlarından birini hedef alıyor ve onları kaçak manga sitelerine erişim sağlamaları nedeniyle yayıncılara tazminat ödemeye zorluyor.

Bu dava, mahkemelerin teknik hizmet sağlayıcılarına bakış açısında önemli bir değişimi işaret ediyor. Daha önce, CDN şirketleri sadece tarafsız borular olduklarını savunuyorlardı—kaçış arabasına suç atmak gibi. Ama yargıçlar artık bu mantığı kabul etmiyor. Karar, platformların "sadece altyapı sağlıyoruz" arkasına saklanamayacaklarını, hizmetlerinin büyük ölçekli telif hakkı hırsızlığını aktif olarak kolaylaştırdığına işaret ediyor.

Kripto ve Web3 geliştiricileri için bu farklı bir anlam taşıyor. Birçok merkeziyetsiz proje benzer altyapı katmanlarına dayanıyor. Eğer dünya genelindeki mahkemeler teknik sağlayıcıları hizmetlerinin nasıl kullanıldığı konusunda sorumlu tutmaya başlarsa, bu tüm iş modellerini yeniden şekillendirebilir. DeFi protokollerinin kolaylaştırdıkları işlemler için sorumlu tutulduğunu ya da IPFS düğümlerinin barındırdıkları içerikler nedeniyle davalarla karşılaştığını hayal edin.

Manga yayıncıları, CDN'nin sadece pasif olarak trafiği yönlendirmediğini gösterdi; bilinen korsan operasyonlarına sürdürülen hizmetin kalıplarını sergilediler. Bu, anahtar ayrım. Mahkemeler, gerçekten tarafsız altyapı ile uyarılardan sonra yasadışı operasyonlara sürekli hizmet sunarak önemli ortaklar haline gelen hizmetler arasında bir çizgi çekiyor.

Bu 3.2 milyon dolarlık mahkeme kararı, kripto dalgalanmasıyla karşılaştırıldığında küçük görünebilir, ancak emsal durumu büyük. Hukuki bir kalkan olarak teknik tarafsızlık çatlamaya başlıyor. Gelecek nesil internet altyapısını inşa eden projeler, uyumu mimarilerine baştan entegre etmeyi düşünmelidir, düzenleyiciler kapıyı çaldığında sonradan eklemek yerine.