Eğer mutluysanız, aslında hayat yolunda nasıl gideceğinizin önemi yok, deneyimleyin, pişmanlık duyun, istediğiniz şeyleri yapın, başkalarının doğru bulduğu şeyleri değil. Bilmediğiniz soruları yavaşça çözebilirsiniz, istediğiniz şeyleri kendiniz kovalamalısınız, başkalarının sizin dayanağınız olmasını beklemeyin, kendi başınıza da iyi bir şekilde yaşayabilirsiniz. Sürekli meşgulüz, daha başarılı bir hayatın peşindeyiz, başkalarının bastığı yoldan ilerliyoruz, toplumun akıntısının bizi sürüklemesine izin veriyoruz. Bazen çok yorucu bir yaşam sürüyoruz, bu yaşamın zorluğundan değil, başkalarının gözlerine çok fazla değer vermemizden, başkalarının duygularının bizi kolayca etkilemesinden kaynaklanıyor. Bu yüzden sıradanlığımızı kabul etmeliyiz, cesur olmalı ve farklı bir birey olmaya çalışmalıyız, cesurca kendimiz olmalıyız, kimsenin onayına ihtiyacımız yok. Nihayetinde herkesin damak tadı farklıdır, biraz serin olmalı, gülümsemenin ruh halimizi yansıtmasına izin vermeliyiz, sadece bir ifade olmaktan öte. Hayatı fazla anlamaya çalışmamalıyız, mutlu bir insan olmalıyız. Hayatın bir ray değil, bir açık alan olduğunu kabul etmeliyiz; hayatımız kendimiz için yaşanmalı.