Anne babalarının konuşmalarını duyduğunda sinirlenen biri, sadakatsiz değildir. Eğer sen de böyle bir durumdaysan, anne babalarının konuşmalarını duyduğunda nedensiz bir şekilde sinirleniyorsan, ama genelde iyi huyluysan, sadece anne babana karşı kendini tutamıyorsan, içinde sürekli bir öfke var demektir. Aslında bu, kök aile içindeki çatışmanın acil bir tepkisidir. Genellikle çocukken anne babanla iletişim kurarken, olumlu geri bildirim alamadığın durumlar yaşanır. Onlar her söylediklerinde bir olumsuzluk, alay veya senin zekanı küçümseyen bir tavırla konuşurlar. Bu tür bir zihinsel eziyetten daha fazla etkilenmemek için, istemsizce saldırgan bir tutum geliştirilir; bu bir savunma mekanizmasıdır. Uzun süre baskıcı bir iletişim modeli altında, derin bir çaresizlik hissi yaşarsın, bu da kaygı, hassasiyet ve düşük özsaygıya yol açar. Sonuç olarak, büyüdüğünde anne babana karşı içgüdüsel bir sinirlilik hissi duyabilirsin, onlarla iletişim kurmak istemezsin, telefonlarına cevap vermek bile istemezsin, hatta sesli mesajları metne çevirip okumak zorunda kalırsın. Bu yüzden, anne babalarından nefret edenlerin sadakatsiz olduğunu düşünme, ya da kötü huylu olduklarını düşünme. Başkalarının acısını yaşamadan, başkalarına iyilik yapma konusunda yargılamayın. Unutma ki, dikkatlice sevilmemiş bir çocuk, sapmadan büyümüşse, bunun için tüm gücünü harcamıştır. Başkalarının zirveye ulaşması gerçekten etkileyici, ama senin dipten yarı yola çıkman daha çok alkış almayı hak ediyor.